SÜMER UYGARLIĞININ ACI SONU- YIKILIŞI
Sümer Mitolojik verilerinden-yazılı tabletlerinden de anladığımıza göre, Sümerler Yüksek bir uygarlık kurmuş ve gönenç içinde yaşıyorlardı.
Güven ve gönenç içinde yaşarken, Arabistan Çöllerinden Akadlar adı verilen kavim gelir, uygar Sümer Diyarına-coğrafyasına yerleşir.
Sümer ülkesine aç, sefil, cahil, mitil mintan içinde akın akın gelen Akadlar; en geri hizmetlerde, karın tokluğuna çalışmaya başlarlar.
Sümerli Emekli bir Öğretmen olan LUDİNGİRRA, 23 kil tablet üzerine yaşam öyküsünü ve ulusunun (Sümerlerin) başından geçenleri yazıp anlattığı kitabın önsözünde şöyle diyor:
“Sümerli öğretmen, şair ve yazarım. Yaşım yetmiş beşi buldu, öğretmenliği bıraktım. Şairlik ve yazarlığım ölünceye kadar sürecek. Yaşam öykümü gelecek kuşaklar ders alsın diye yazdım.”
Sümerli Emekli Öğretmen Ludingirra, Sümer Devletinin neden yıkıldığını da kitabının ilerleyen bölümlerinde şöyle diler getiriyor:
“Güzel ve uygar ülkemize gelenler (Akadlar), ilimize (Ülke) göz diktiler. Göklere uzanan kulelerin, görkemli tapınakların, arı gibi işleyen çarşıların, her tarafa ulaşan kervanların, dümdüz uzanan yolların, bol ürün veren tarlaların, nehirlerde ve açtığımız kanallarda salına salına yüzen teknelerin, dolup taşan iskeleler, her tür bilgiyi veren okullarımız vardı.
Ne yüksek uygarlıklarla bezenmiş devlet kurmuştuk: Adil, bilgili, yetenekli, değişime açık, yasaları eşit, tarafsız uygulayan bir Krala ve kadrolara sahip olan Devletimiz vardı.
Sümer kralı, kendi rahatını sağlamak için; aymazlık ve sapkınlık içine düştü. Üretmek, paylaşmak yerine; ‘Her Şeyden Vergi Almaya Başladı.’ yöneticiler yozlaştı, ahlak ve Adalet çöktü, bilim terkedildi.
Bundan sonra felaketler art arda geldi. Doğal afetler, ardından iç ve dış saldırılar (Akadlar) başladı. Bu alametler, Tanrısal bir lanet olarak kabul edildi. Halk sömürülmeye, horlanmaya, yoksullaşmaya başladı, canından bezdi. Sümer Halkı, Krala ve ülkesine küstü. Duyarsız oldu, günlük yaşamaya başladı.
Ülke ve ulus sevgisi yok oldu. Artık Sümer Halkını hiçbir şey, Kral da devlet de ilgilendirmiyordu.
Halkın vatanını, kültürünü, Hukuk’unu, dinini, dili gibi değerlerini korumak ve devletin yıkılması hiç kimseyi ilgilendirmez olmuştu.
Sümer ülkesinden geride kalmış, ilkel olan ülkeler, Bizi kıskandı. Kentlerimizi yakıp yıktılar. Halkımız, kralımız tutsak oldu. Ne yazıdan ne tarımdan ne sanattan ne dilden ne okuldan ne attan ne sanattan ne arabadan ne aydan ne yıldan haberleri vardı. Hepsini bizden öğrendiler (Akadlar).
Sümer ili-ülkesi yıkılmadan 100-150 yıl önce; ilimize-ülkemize gelen Akadlar: ‘Biz yaptık, Biz bulduk’ diye övündüler. Sümer Ülkesinin bütün uygarlık birikimlerine sahip çıktılar, üzerine çöktüler.
Kentleri yakıp yıktılar, Sümerleri öldürdüler ve sonra iktidarı ele geçirdiler. Biz, içimizdeki haini fark edemedik, geç kalmıştık. Aman Tanrım bu vahşiler hepimizi yok edecek, Bizi affet.
Bizden sonra gelenler bunları okursa, belki ders alır. Geçmişini bilmeyenleri, gelecek topa tutar, affetmez!”
Sümerli Emekli Öğretmen LUDİNGİRRA,
KAYNAK:
Sümerolog Muazzez İlmiye Çığ // LUDİNGİRRA Kitabı, Sayfa 15-16
NOT: Değerli okuyucularım!
Ben az söyledim-az yazdım. Siz, mutlaka çok anlayacaksınız. Saygılarımla.
Halil Yılmaz – Hıtmiye
Eğitimci – Şair – Yazar
www.hitmiye.com
Suha_6331@hotmail.com