HUKUKUN IRZINA GEÇMEK…
Sevgili okurlarım;
Hep duyarız; mağazaya giren müşteriyi boş döndürmemek için, kırk havaya, kırk renge giren tezgâhtar; müşteriye uymasa da (?!) illa ki bir şey satmak adına kafasına koyduğu muameleyi uygulamaya çalışır.
Bu muamelenin aynısının “Saray hukuku” güdümlü yargı mağazasının “cüppeli tezgâhtarları” eliyle de yapıldığını söylemek istemezdim ama, gelin görün ki; aynıyla vaki!!..
2013 yılında toplum tarafından 72 ilde ortaya konulan ve adına “GEZİ OLAYLARI” denilen sosyal reaksiyon, siyasi iktidarca o günlerde de bu gün de “terör olayları” olarak görüldü ve verilmek istenen toplumsal mesaj saptırılmakla kalmadı, çözüm polisiye müdahalelerde görüldü… Günlerce devam eden “GEZİ OLAYLARI” esnasında, aynı yürekte 6 gencimiz yaşamından koparılırken, yüzlerce de sosyal mağdur yaratıldı… Siyasi iktidarın yönlendiricileri tarafından, “camiler, minareler, din, iman” kavramları dahi kullanılarak, toplum orta yerinden ayrıştırılmak istendi… Bu istismar hali “FETÖCÜ POLİSLERDEN OLUŞTURULDUĞU” nice sonra anlaşılan (?!) ekiplerin orantısız güç kullanmalarıyla daha da kronikleştirildi…
Bu böyle sürüp giderken, siyasi iktidar, toplumda aydınlanmacı ve öngörülü simaların barışa endeksli ulusal uyarılarını dahi teröre destek vermek şeklinde değerlendirip, potansiyel suçluymuş gibi, gözetim altına almakla kalmayıp, haklarında suç dosyaları oluşturup, mağdurlar yaratmış olmanın doğruluğunu savunmaktan geri durmadı…
Aradan geçen 7 yıldır yapılan duruşmalar sürerken, tutuklularla ilgili deliller arandı, dosyalar didiklendi… Neticede iki gün önce, hürriyetleri kısıtlı olan ve “GEZİ OLAYLARI” ile irtibatlanmaya çalışılan (?!) 9 kişi suçsuz bulunarak tahliye edildiler…
Ama ne garip ki; tahliye edilenler arasında bulunan iş insanı Mehmet Osman Kavala daha dışarıya çıkmadan, “15 Temmuz Fetö Kalkışmasına yardım ettiği” iddiasıyla oluşturulmuş dosya işleme konarak, Kavala tekrar gözetim altına alınıp, kurgulu yargılamayla tutuklanıp tekrar Silivri Cezaevine konuldu…
Osman Kavala ile ilgili verilmiş olan bu “hukuk özürlü” karara; sadece içeride değil; dünya kamuoyunda da manşet haber olarak yankılanırken, “Türkiye’nin hukuk devleti olmaktan uzaklaştığına, kişi hak ve hürriyetlerinin hiçe sayıldığına” air kanaatlerin oluşmasına kapı aralandı… “İyi mi oldu?” derseniz eğer, elbetti ki iyi olmadı…
Kör inatla sürdürülen ve mali külfeti 100 milyar doları aşan “Suriye Politikası” yetmezmiş gibi…
Vietnam batağına dönmüş Orta Doğunun, “BOP EŞ BAŞKANI OLMA” gazıyla girilen bu bataklıktan debelenip durulmamız yetmez gibi…
Ekonomimizin, tıkanır noktaya gelmiş olması, işsizliğin boydan aşması, açlığın, yoksulluğun çekilmez hal almış olması, icraların, iflasların, intiharların önlenemez noktaya ulaşması yetmezmiş gibi…
Her gün gelen şehit cenazelerinin, ülkeyi acıya gark etmesi olağanmış gibi…
Üretimden uzaklaşılmakla birlikte, samanı dahi ithal eden ülke durumuna düşmemiz normalmiş gibi…
40 yıldan bu yana, emperyalist güçlerin taşeron olarak kullandığı ve başımıza olmadık dertler açan PKK gibi gözü dönmüş terör örgütü ile cebelleşmemiz az gelmiş gibi,
Bir ülkenin güvenilir ülke olmasında “hukukun ve bağımsız yargının” en belirleyici unsur olduğunu görememenin veya görmemenin, hatta hukuksuzluğu hukuk haline getirmenin, bu ülkeye yapılacak en büyük kötülük ve ihanet olacağı ne zaman fark edilecektir?!.. Ve ne zaman akıl, feraset ve öngörü esas alınarak bu ülke yönetilebilir olacaktır, merak ediyoruz?!…
Diyeceğim o dur ki, hukukta şimdiye kadar yapılan tahribatların, nice masum insanları mağduriyete uğrattığı yetsin ve hiç değilse bundan sonra hukuk tüm kurallarıyla uygulansın, dünya kamuoyunda ve bizatihi halk nezdinde eski saygınlığına ve eski güvenine kavuşturulsun… Hukuksuzluğun, bu ülkeye hiç mi hiç yakışmadığı görülsün ve kine, kibre dayalı ülke yönetmekten vazgeçilsin… “Yanlıştan dönmek erdemdir” diyebilmenin olgunluğu gösterilsin…
***
Oluşmamış suçtan ceza çekenin
Tükürüğü, müsebbipler yüzüne
Baktığına hukuksuzca bakanın
Işık uğramasın iki gözüne
***
Kimi ihya etmiş kin ile kibir
Lanetlik olmuştur, zorbalık, cebir
Aynı şey değildir, bal ile zehir
Bilmeyenin ateş düşsün özüne