VERGİDE BAĞIŞ SİSTEMİ
Türkiye’de cemaat ve tarikatlar 1970’li yılların ortalarından itibaren, Milliyetçi Cephe Hükümetleri döneminde şirketleşip sanayici odular. Her devir sağ hükümetlerin devlet desteklerinden yararlanarak devasa holdingler haline geldiler.
Türkiye’nin tek iş insanları kuruluşu olan TÜSİAD’a üye olmayıp, farklı iş insanları dernekleri adlarında örgütlendiler. Meselâ:
- FETÖ’ye bağlı TUSKON isimli iş insanları örgütü, en az 55 bin iş insanı ile 140 bin şirketi temsil ediyor.
- MÜSİAD, 11 bini aşan üyesi ve 60 bin işletmesi var.
- TÜMSİAD, Menzil grubu ağırlık olup, üye sayısı en az 15 bindir.
- ASKON, 8 bini aşan üyesi ve 15 bin şirketi var.
Birbiriyle dayanışma halinde olan bu şirketlerin Türkiye ekonomisi üzerindeki payını varın siz hesap edin.
AKP, muhtelif cemaatlere ait işte böylesi büyük bir sanayi altyapısı üzerine kurulmuş ve 2002 yılında tek başına iktidar olmuştur.
Peki, AKP iktidara geldiği 2002 yılından beri son 20 yılda o cenaha ne kadar kaynak aktarmıştır? Onu da varın siz hesap edin.
Peki, Türkiye’nin her tarafına yayılmış, her sektörle ilgili faaliyet gösteren bu devası şirketler devlete acaba ne kadar vergi ödüyorlar, hiç merak ettiniz mi?
Bunlar ya da hükümete yakın olan LİMAK, CENGİZ, KOLİN, KALYON ve MNG gibi holdingler arasından hiç vergi rekortmeni çıkmış mıdır? Duyan bilen var mıdır acaba?
Yeminli Mali Müşavir arkadaşlara sorunca bir şey daha öğrendim. Onlar Türkiye Cumhuriyeti’nin Gelir İdaresi’ne vergi de ödemiyorlarmış meğer!
Sakın ha yanlış anlamayın: Vergi kaçırmıyorlar, kanun önünde suçlu duruma düşmüyorlar ama “Vergide Bağış Sistemi” adı altında vergiden muaf oluyorlar…
İnternette bu konuda çok detaylı bilgiler var. Gazi Üniversitesi Hocalarından Prof. Deniz Büyükılınç’ın bir raporu tüm gerçekleri gözler önüne seriyor. Şöyle ki;
AKP Hükümeti 02.01.2004 tarihinde 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 40. Maddesine 10. Fıkra eklemiş. Yapılan eklemeye göre; fakirlere yardım amacıyla ‘Gıda Bankacılığı’ faaliyette bulunan dernek ve vakıflara Maliye Bakanlığı’nca belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde bağışlanan gıda, temizlik, giyecek ve yakacak maddelerinin maliyet bedelinin gider olarak yazılması kabul ediliyor.
Bu şu demektir: Gelir ve Kurumlar Vergisi mükellefleri vergilerini isterlerse devlete ödemez, bünyesinde ‘Gıda Bankacılığı’ bulunan dernek ve vakıflara verebilirler.
İçişleri Bakanlığı’nca bünyelerinde ‘Gıda Bankacılığı’ yapmasına müsaade edilen 22 adet cemaat ve tarikatlarla bağlantılı dernek var. İnternette bunların isimleri ve ‘Gıda Bankacılığı’ yaptıklarına dair ilanları var. Bir kısmının ismini aktaralım:
- DENİZ FENERİ DERNEĞİ,
- KİMSE YOK MU DERNİĞİ,
- DOST ELİ DERNİĞİ,
- CANSUYU YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA DERNEĞİ,
- İHH İNSANİ YARDIM DERNEĞİ,
- HAYRAT İNSANİ YARDIMLAŞMA DERNEĞİ,
Vs. gibi. Bu dernekler örneğin; 100 milyar Türk Lirası vergi borcu olan şirkete diyorlar ki, “…Arkadaş, bizim derneğe 50 milyar liralık bağış yap, biz de sana 100 milyar liralık kömür, erzak, giyim ve temizlik malzemesi gibi fatura verelim. Bu faturayı götür Maliye’ye ver. Vergi borcunu kapatmış olursun. Yanında kalan 50 milyar lira senin kârın olacak. Bizim derneğe verdiğin 50 milyar lira ile malzeme alıp valiliğe, kaymakamlığa vereceğiz. Onlar da ihtiyaç sahibi olan fakir fukaraya verecekler. Bu da senin zekâtın olacak! Böylece bu kâfir devlete vergi vermeyeceksin…”
Ama bir vergi mükellefi, örneğin; Okul ya da hastane yaptırsa ya da Mehmetçik Vakfı’na, Çocuk Esirgeme Kurumu’na, Kızılay’a yardım yapsa; yaptığı yardımın sadece 5 milyon lirasını vergiden düşürebiliyor.
Ne ala memleket değil mi? İşte bu ülkenin rejimi, ödenmeyen vergi paraları ile böyle değiştirilmeye çalışılıyor! Şimdi anladınız mı Türkiye’nin neden borç batağında debelendiğini?
Mehmet Çardak
Gümrük Müşaviri/Araştırmacı Yazar
m-cardak@windowsileve.com